Σεξ στην εγκυμοσύνη

Η ασφαλής διενέργεια των σεξουαλικών επαφών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αποτελεί ίσως το πιο απόκρυφο ερώτημα του ζευγαριού και  σίγουρα μία από τις τελευταίες ερωτήσεις που γίνονται κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στον γυναικολόγο. Το σεξ, όμως, δεν αποτελεί ταμπού ούτε στην εγκυμοσύνη, αρκεί να γίνεται με ασφάλεια.

Η προσέγγιση του θέματος οφείλει και πρέπει να είναι πολυδιάστατη, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, τόσο από τη μεριά της γυναίκας όσο και από τη μεριά του άνδρα, τόσο από τη μεριά του ζευγαριού όσο και από τη μεριά του εμβρύου.

Οι ορμονικές αλλαγές που χαρακτηρίζουν την εγκυμοσύνη επιφέρουν αλλαγές και στη σεξουαλική διάθεση της γυναίκας. Έτσι κάποιες γυναίκες, κυρίως το πρώτο τρίμηνο, νιώθουν κουρασμένες ή αισθάνονται έντονη ναυτία και δεν έχουν ιδιαίτερη διάθεση για επαφή, ενώ άλλες απελευθερωμένες από το άγχος της αντισύλληψης νιώθουν περισσότερο  σεξουαλικά ενεργές.  Μετά τη πάροδο του πρώτου τριμήνου, η επιθυμία για σεξουαλική επαφή είναι συνήθως εντονότερη, μάλιστα πολλές έγκυες αναφέρουν καλύτερο σεξ με εντονότερο οργασμό. Εν αντιθέσει, στο τρίτο τρίμηνο η επιθυμία της σεξουαλικής επαφής συνήθως μειώνεται.

Η διόγκωση των χειλών του αιδοίου, η αύξηση της ευαισθησίας στην αφή  και η ευκολότερη διείσδυση λόγω των αυξημένων κολπικών εκκρίσεων μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της ερωτικής επιθυμίας σε κάποιες γυναίκες, ενώ σε άλλες όχι. Όποια και να είναι, όμως,  η σεξουαλική συμπεριφορά, αυτή κρίνεται απολύτως φυσιολογική, χωρίς να σημαίνει ότι η έντονη επιθυμία ή η άρνηση για σεξουαλική επαφή είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει την έγκυο. Τα αυξημένα επίπεδα  οιστρογόνων, η διόγκωση των χειλών του αιδοίου, η αυξημένη ευαισθησία του στήθους και οι αυξημένες κολπικές εκκρίσεις οδηγούν συνήθως σε πιο έντονους οργασμούς. Προς το τέλος της εγκυμοσύνης, ο οργασμός μπορεί να προκαλέσει μικροσυσπάσεις, οι οποίες δεν σημαίνουν πρόωρο τοκετό, εκτός αν είναι επώδυνες και διαρκούν  περισσότερο από μία ώρα με περιοδικότητα. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί μια μικρή κολπική αιμορραγία λόγω της υπεραιμίας του τραχήλου σε συνδυασμό με την αυξημένη πίεσή του κατά την επαφή. Αν και τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί προβλήματα και αντιμετωπίζεται συντηρητικά, κρίνεται απαραίτητη η ιατρική εξέταση.

Ασφαλώς και το σεξ επιτρέπεται σε μια ομαλά εξελισσόμενη εγκυμοσύνη ανεξαρτήτου συχνότητας, εφόσον δεν υπάρχει κάποια παθολογική κατάσταση που να περιπλέκει τη εγκυμοσύνη. Γενικά θα πρέπει να αποφεύγονται στάσεις κατά τις οποίες η κοιλιά δέχεται αυξημένη πίεση, ενώ καλό θα ήταν να αποφεύγεται η ελεύθερη εκσπερμάτιση στο εσωτερικό του κόλπου, καθώς οι προσταγλαδίνες που περιέχει το σπέρμα μπορούν να προκαλέσουν τη διαστολή του τραχήλου και την έναρξη πρόωρου τοκετού. Πριν τις 36 εβδομάδες, κάτι τέτοιο, όμως, φαίνεται απίθανο.

Παθολογικές καταστάσεις της εγκυμοσύνης όπως η αιμορραγία από αποκόλληση πλακούντα/υμένων, πόνος στη μέση (συσπάσεις της μήτρας), προδρομικός πλακούντας, ανεπάρκεια τραχήλου, ιστορικό αποβολών/πρόωρου τοκετού/σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων καθώς και η πολύδυμη κύηση χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και σε αυτές τις περιπτώσεις συνιστάται η αποφυγή των επαφών. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να αποφεύγεται το πρωκτικό σεξ  καθώς αποτελεί πιθανή αιτία μετανάστευσης μικροβίων από τον πρωκτό στον κόλπο. Ο στοματικός έρωτας, εφόσον δεν υπάρχει κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, δεν απαγορεύεται.

Όσον αφορά την ασφάλεια του εμβρύου αρκεί να διευκρινίσουμε ότι το έμβρυο βρίσκεται μέσα στη μήτρα, περιβαλλόμενο από μεμβράνες και αμνιακό υγρό, τα οποία  προστατεύουν το έμβρυο, ενώ το λεγόμενο “τραχηλικό βύσμα” καλύπτει το τραχηλικό στόμιο και εμποδίζει την είσοδο μικροβίων στο εσωτερικό της μήτρας.

Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι ήπιες σεξουαλικές επαφές σε κυήσεις χαμηλού κινδύνου δεν προκαλούν αποβολή.